Kunstwerk ‘When Sunshine becomes Moonlight'

‘When Sunshine becomes Moonlight’ is een beeldbepalend, kinetisch lichtwerk met grote visuele kracht. Het is een sculptuur vormgegeven als een hangende mobile en bestaat uit tien losse, bewegende, spiegelende elementen. Deze wervelingen worden uitgelicht met speciale lichtbundels, waardoor een dynamisch licht- en schaduwspel ontstaat. De beweging en het licht worden samengebracht tot een compositie, waarbij ieder element een eigen karakter krijgt, uitmondend in een eindeloos variërend samenspel.

De sculptuur hangt in het atrium van de PHIL, waar de weerspiegelende wervelingen van de mobile een relatie aangaan met de foyer en het licht. Overdag zal deze het steeds veranderend daglicht vangen via het glazen plafond en ‘s avonds werpt de sculptuur reflecties van lichtbundels de ruimte in: ‘When Sunshine becomes Moonlight’.

Dirigent, orkest en publiek
Het kunstwerk is een metafoor voor de dirigent die het orkest leidt. De dirigent stuurt alle partijen aan en zorgt daarmee voor een vloeiend en authentiek samenspel van alle losse noten van de compositie. In de sculptuur worden alle losse wervelingen aangestuurd door de centrale motor en samen tot één geheel gemaakt. Een ensemble dat constant in beweging is, individualiteit van onderdelen behoudt en toch altijd in harmonie en samenspel is. 

Ook het publiek heeft, net als in de concertzaal, invloed op het werk met een aanschouwende functie: door de lichaamswarmte en thermische stromen van de bezoekers wordt de dynamiek van de losse wervelingen nog verder beïnvloed. Gezamenlijk ondergaat het publiek een ervaring van continue beweging en verstilling, ritme en dynamiek, speels en serieus tegelijkertijd. 

Kinetische kunststroming
Net als in haar andere werk maakt Assmann gebruik van het concept ‘visual music’, muziek voor de ogen. Assmann heeft zich bij het ontwerp laten inspireren door een lange traditie van kinetische kunst, zoals het werk van beeldhouwer Alexander Calder, de eerste die mobiles maakte die ogenschijnlijk niet aan de wetten van de zwaartekracht onderworpen waren. In deze kunststroming staat beweging centraal.

Nicky Assmann
Nicky Assmann is inmiddels een gevestigde naam in het Nederlandse kunstlandschap. Zij heeft een kenmerkende manier van werken en een duidelijke visie op haar werk. Assmann haalt inspiratie uit natuurlijke en optische fenomenen en creëert ‘visuele muziekcomposities’ gericht op een ‘immersieve en zintuigelijke ervaring’. Het immateriële en ongrijpbare karakter van licht, kleur en beweging vormt het vertrekpunt voor de ruimtelijke installaties waarin zij de waarneming op scherp zet. Assmann werkt vaak met materialen die hoogspiegelend zijn en door middel van reflecties een relatie aangaan met de omgeving waarin het werk staat. 

‘When Sunshine becomes Moonlight’ is haar tweede permanente werk.

Het kunstwerk is in opdracht van de Stichting Stadsschouwburg & PHIL Haarlem ontwikkeld en is gerealiseerd met ondersteuning van het Mondriaan Fonds en particuliere donateurs. Het Comité van Aanbeveling, bestaande uit Ann Demeester, Joeri van Ommeren, Zippora Elders, Michèle Baudet en Frits van Dongen, heeft de directie ondersteund in het selectieproces. 

Uitvoering en realisatie door Nicky Assmann, Spectro Productions, Kunstaal, Jeroen Molenaar, IBS, TFN en ABT.

Foto's: Pieter Kers | Beeld.nu