Holland Symfonia

 
“Samen muziek maken, iets creëren, dat is fantastisch.” Mevrouw Renée Hesmerg (77) was decennialang dwarsfluitiste bij Noordhollands Philhamonisch Orkest (later Holland Symfonia). Zij deed in 1972 auditie, toen ze 26 was en werd tot haar grote vreugde aangenomen: “Ik kwam net van het conservatorium, ik was onbevangen en had niks te verliezen. Toevallig kwam er net een plek vrij in Haarlem voor een fluitist. In een orkest spelen was altijd mijn doel. Ik ben nooit meer weggegaan, ik heb er mijn hele leven gespeeld.”

Huisorkest van de PHIL
Toen Renée Hesmerg werd aangenomen, was de officiële naam het Noordhollands Philharmonisch Orkest. Het orkest begon in 1813 als muziekkorps van de Haarlemse Schutterij. Begin jaren twintig werd het muziekkorps geprofessionaliseerd en kreeg het een symfonische bezetting. Vanaf 1921 heette het orkest de Haarlemsche Orkest-Vereeniging en had het de PHIL als vaste speel- en repeteerplek. In 1953 is het orkest omgevormd van een stedelijk naar een provinciaal ensemble en veranderde de naam veranderde in Noordhollands Philharmonisch Orkest. Na een fusie in 2002 met het Nederlands Ballet Orkest heette het Holland Symfonia. Het is ruim een eeuw huisorkest geweest van de PHIL.

Kansen voor jonge componisten
Wat er in ieder geval elk jaar op de agenda prijkte van het orkest was een Mattheüs Passion of een Johannes Passion. Maar de musici speelden net zo makkelijk met komiek Hans Liberg of cabaretière Jasperina de Jong. Ook werden er veel schoolconcerten gedaan en talloze koren begeleid. Renée Hesmerg: “Daarnaast speelden we klassieke programma’s van bijvoorbeeld Brahms, Mahler of een Beethovenserie. Er was ook moderne muziek, we hebben altijd jonge componisten de kans gegeven hun werk bij ons te laten horen.”

Van vader op dochter
Dat Renée Hesmerg het orkest al zo goed kende, kwam omdat haar vader, violist Jan Hesmerg, al in 1938 bij de Haarlemsche Orkest-Vereeniging kwam. In 1947 werd hij eerste concertmeester en bleef dat ruim veertig jaar lang. “Ik ging als kind vaak mee naar concerten, ik heb nog een boek met handtekeningen. Ik heb Aafje Heynis horen zingen en ben bij een concert van cellist Mstislav Rostropovitsj geweest. Met het orkest hebben we onder meer tenor Marco Bakker, violist Herman Krebbers en pianist Daniël Wayenberg begeleid. We repeteerden altijd in de Grote Zaal van de PHIL. Zelf houd ik erg van romantische muziek, zoals Tsjaikovski. Mahler is ook favoriet, daar zitten mooie fluitpartijen in.”

Concert met fakkels
Mevrouw Hesmerg heeft een flink aantal dirigenten meegemaakt in haar tijd bij het Noordhollands Philharmonisch Orkest en later Holland Symfonia. Ze vertelt: “Kijk, een dirigent slaat de maat en bepaalt het tempo, maar als hij de inhoud van de muziek weet over te brengen, dan ontstaat er iets moois. Dat inspireert musici enorm.” Het orkest speelde niet alleen in Alkmaar en Beverwijk, maar deed ook tournees in het buitenland. De musici reisden onder meer naar Parijs, Osnabrück en El Djem in Tunesië. Aan die plek bewaart Renée Hesmerg goede herinneringen: “We speelden in een soort arena, die leek op het Colosseum in Rome. De verlichting was met fakkels, erg spectaculair.” 

Levendige muziektempel
Uiteindelijk heeft het orkest, dat in 1988 nog zijn 175-jarig bestaan vierde in de PHIL, altijd geldzorgen gehad. Holland Symfonia heeft het niet gered en is in 2013 opgegaan in Het Balletorkest, dat vooral voorstellingen van het Nationale Ballet begeleid. “Maar wij hebben een geweldige tijd gehad,” zegt Renée Hesmerg, “de mooiste tijd van mijn leven. De orkestleden waren ongelooflijk collegiaal. En nu de PHIL 150 jaar bestaat, mag iedereen weten wat een levendige muziektempel dat altijd is geweest.”